Bij de aanleg van de Oosterparkwijk (ca. 1925-1935) werden ook nieuwe kerken voor de verschillende geloofsgemeenschappen in de wijk gebouwd. Zo werd in 1930 door kapelaan F.J. Schoemaker een katholieke parochie gesticht. Het ontwerp voor de kerk zou in eerste instantie door de Groninger architect – en vriend van Schoemaker – A. Van Elmpt worden vervaardigd. Echter, de internationaal erkende kerkbouwer monnik-architect Dom Bellot (Frankrijk, 1876-1944), drong er op aan dat zijn compagnon H.C. van der Leur (1898-1994) de opdracht kreeg. Van Elmpt heeft uiteindelijk het ontwerp voor de pastorie gemaakt.

bron: http://www.staatingroningen.nl

Voor de vormgeving van de kerken grepen veel bisdommen terug op de Middeleeuwen, de glorietijd van de katholieke kerk. De meeste kerken kregen om die reden een traditioneel-ambachtelijke verschijningsvorm. Van der Steur ontwierp met name in de stijl van Dom Bellot, met de kenmerkende hoge en strakke toren en harmonische positionering van de bouwvolumes volgens de Gulden Snede. De kerk, ingewijd in januari 1934, is uiteindelijk een harmonisch geheel geworden met een markante toren en een bijzonder decoratief interieur. Ook het interieur ademt de sfeer van Bellot met de voor hem typische glas-in-lood raamvensters, de paraboolbogen in het schip, de decoratieve metselverbanden en het vrije uitzicht op het altaar. 
Het gebouw is opgetrokken op een rechthoekige plattegrond en is met het koor naar het oosten gericht. De ingang bevindt zich in het midden van de voorgevel in een driezijdig uitgebouwd portaal met bakstenen stoep waarin drie zware blankhouten deuren zijn aangebracht met keperboogvormige ontlastingsbogen; de boogtrommels zijn versierd met kruismotieven in rode, lichtgeel geverfde en geel geglazuurde baksteen. Het muurwerk is opgetrokken uit licht gesinterde rode baksteen op een trasraam van licht gesinterde steen en bevat spitsboogvormige glas-in-loodramen. De vierkante klokkentoren heeft een met koper bekleed tentdak. Aan de toren is een beeltenis van Sint Franciscus door de kunstenaar Herman van Remmen aangebracht. De kerk heeft een zadeldak dat is belegd met een zwart geglazuurde verbeterde Hollandse pan. 
De kerk is nu in gebruik door de rooms-katholieke Sint Martinusparochie en werd tussen 1996 – 2000 gerestaureerd.